Bij Re-story zijn we ervan overtuigd dat de denkers en doeners waarover we schrijven in staat zijn om superverspreiders te worden van een economie die het anders aanpakt. In het verhaal Virus alert! Dit zijn slechts enkele superverspreiders van de bewustzijnssamenleving en betekeniseconomie somden we er een hoop op. En toen hoorde ik de song ‘Merk je het dan niet’ op de radio. Een song van de Nederlands popgroep De Dijk. Het staat op hun achtste studioalbum De blauwe schuit uit 1994. En het lijkt erop dat tekstdichter Huub van der Lubbe reeds in 1994 iets opmerkte dat we anno 2021, zevenentwintig jaar later, nog harder zouden moeten opmerken: “Je bent niet alleen, we zijn hier met velen, die het wel kan schelen.”

Merk je dat dan niet
hoe iedereen hunkert
hoe iedereen smacht
en niks liever wil

Merk je dat dan niet
hoe ieder voor zich denkt
het ligt vast aan mij
dus ik hou me maar stil

Merk je het dan niet
Merk je het dan niet
hoe iedereen twijfelt
hoe iedereen worstelt
met dezelfde shit
Merk je het dan ook
hoe iedereen voor zich denkt
ik ben de enige die ermee zit

Kijk om je heen
zie wat je ziet
je bent niet de enige
je bent de enige niet
kijk om je heen
zie wat je ziet

Je bent niet alleen
Je bent niet alleen

Merk je het dan niet
dat grote verlangen
hoe iedereen zoekt, hoe iedereen zoekt
maar waar en waarnaar
merk je dat dan niet
hoe iedereen hunkert
hoe iedereen suffert
en niet weet van elkaar

Kijk om je heen
zie wat je ziet
je bent niet de enige
je bent de enige niet
kijk om je heen
zie wat je ziet

Je bent niet alleen
we zijn hier met velen
die het wel kan schelen
je bent niet alleen
merk je dat dan niet

Je bent niet alleen
Je bent niet alleen

Een vraag voor je hier vertrekt … 

Wat ons interesseert is wat de Re-stories die we maken met je doen. 

Hoe merk jij dat we met velen zijn die het wat kan schelen?