Zo buiten, zo binnen. In de zoektocht naar een nieuw verhaal gaat het vaak over de hardware - economie, technologie, wet- en regelgeving. Minder vaak gaat het over de software: hoe we denken, kijken en voelen. Daarom deel ik tweewekelijks een dagboekfragment om even stil te staan en met andere ogen te zien. Een ontdekkingstocht naar wat de spiegels van het leven ons voorhouden.

Onlangs had ik een hele fijne wandel en babbel met Greet, Re-story coöperant. Aan het einde van de dag hadden we het over mijn idee om een keynote over de nood aan een nieuw verhaal en de boodschap dat het wél anders kan, te brengen op netwerkavonden en andere gelegenheden.

Het is belangrijk deze boodschap te kaderen in het grotere geheel en dan komen onvermijdelijk economie en politiek ook aan bod. ‘Onvermijdelijk’ schrijf ik omdat ik me op deze vlakken, in alle eerlijkheid, niet sterk genoeg voel om daarover op een podium te spreken. Waarop Greet reageert: “Vraag iemand van de cöoperanten mee.”

Tuurlijk! Dat ik daar niet eerder aan gedacht heb! Da’s net het fijne van een coöperatie! We mogen het samen doen. Meer nog, we hebben elkaar en elkaars talenten nodig! #samens

Ik betrap me er steeds opnieuw op hoe ik geneigd ben het zelf op te lossen. Zo weinig mogelijk afhankelijk zijn van anderen. Om anderen niet te belasten, maar zeker ook omdat ik het gevoel heb dat ik het zelf moet kunnen. Laten zien dat ik groot en sterk genoeg ben en dat ik niet onderdoe voor een ander.

Gek toch hoe dat zo in ons systeem is binnengeslopen en hardnekkig blijft duwen.

Een vraag aan jou voordat je hier vertrekt …

Wat ons interesseert is wat de Re-stories die we maken met je doen. Het gaat niet alleen om bereiken, maar vooral om beraken.

De verhalen die we onszelf vertellen en als waar beschouwen, houden ons vaak tegen. Welk nieuw verhaal mag jij jezelf vertellen?

We horen het graag van je in de comments hieronder …