đ NMBS-bestuursvoorzitter Thibaut Georgin wil vastgeroeste ideeĂ«n rond mobiliteit doorbreken om de samenleving leefbaarder te maken
NMBS-bestuursvoorzitter Thibaut Georgin is er rotsvast van overtuigd dat een slimme aanpak van transport en een andere kijk op mobiliteit en de plaats van de auto in de stad de komende decennia niet alleen cruciaal zullen zijn om de klimaatcrisis te helpen oplossen, maar ons tegelijk ook een kans bieden om leven en werken anders te bekijken. Om minder gejaagd te moeten zijn. Om meer menselijke verbondenheid tot stand te brengen. âOver mobiliteit en urbanisatie moeten we de moed hebben om de vastgeroeste denkkaders open te breken en zouden we er goed aan doen opnieuw naar het hele plaatje te leren kijken.â
Als Franstalige Brusselaar staat Thibaut Georgin erop Nederlands met me te praten. Dat is minder evident dan het op het eerste gezicht lijkt.
In 2020 was het immers precies vijftig jaar geleden dat zijn vader, Jacques Georgin, het leven liet nadat hij bij het aanplakken van verkiezingsaffiches was aangevallen door enkele leden van de extreemrechtse actiegroep Vlaamse Militantenorganisatie. Thibaut en zijn zus Jehanne verloren daardoor al op jonge leeftijd hun vader.
Maar net als Antoine Leiris, die zijn vrouw verloor bij de terreuraanslag in de Bataclan in Parijs en daarna het boek Vous nâaurez pas ma haine schreef, hebben ze hun hele leven meer met daden dan met woorden duidelijk proberen te maken dat liefde een veel krachtiger instrument is om haat te beantwoorden.
Toch grepen broer en zus de vijftigste verjaardag van het overlijden van hun vader Jacques Georgin aan om in Knack te waarschuwen voor de gevaren van de toenemende polarisatie.
âWe zijn allemaal mensenâ, zegt Thibaut Georgin op bedaarde toon. âEn we hebben elkaar heel hard nodig om alle problemen aan te pakken die de zo complex geworden samenleving van vandaag kenmerken.
We zullen verder komen door bruggen te bouwen en elkaar de hand te reiken, dan door ons af te sluiten. Niet alleen op communautair vlak, maar in alle domeinen van de samenleving.
Sinds enkele jaren horen we in de managementwereld vaak de slogan âcollaboration is the new competitionâ. Dat is geen loze kreet. Ze verduidelijkt alleen dat samenwerking in alle domeinen een hoogdringende noodzaak is.â
Het roer om
Als handelsingenieur volgde Thibaut Georgin aanvankelijk een carrièrepad dat we redelijk klassiek mogen noemen. Hij was acht jaar aan de slag bij Unilever en werd later marketingdirecteur bij bpost.
âIk begon geleidelijk aan veel te lezen over klimaatproblematiek. En het was eigenlijk bij bpost dat ik echt het gevoel kreeg dat er iets niet klopte aan onze traditionele manier van kijken naar de economie.
Op een gegeven ogenblik werd daar immers beslist om te besparen door niet langer eigen treinen aan te houden die Brussel X met de hoofdpostkantoren in Gent, Antwerpen, Luik en Charleroi verbonden.
Veilig en minder vervuilend transport werd dus louter uit financiële overwegingen geschrapt. Een beslissing die maar door één bril werd bekeken en waarbij geen oog was voor het totale plaatje.â
Vervolgens ging Thibaut zelf als ondernemer aan de slag. Hij richtte het consultancybureau Igneos op. âAanvankelijk voerden we klassieke adviesopdrachten uit rond commerciële ontwikkeling, marketing, internationale groeistrategie, optimalisering van de organisatie en partnerships.
Tegelijk stond ik mee aan de wieg van de vzw Sustainable Economy Association (SEA), met als doel mensen samen te brengen rond een duurzamere en minder louter op winst gerichte economie.
Eigenlijk was ik toen op twee sporen aan het werken, want de klassieke consultancy vertrekt nog altijd vanuit de principes van (kosten)efficiëntie zonder veel rekening te houden met andere factoren en rijmt dus niet met het nieuwe economische denken dat nodig is voor de transitie naar een duurzamere samenleving.
Vandaar dat we vorig jaar hebben beslist om het roer bij Igneos om te gooien en ons meer en meer te richten op duurzaamheidsconsultancy.
De focus van Igneos ligt nu op de begeleiding van de directiecomités en de raden van bestuur rond de duurzame transformatie van hun operationele werking en waardepropositie.â
Geen politieke ambities
Toen Thibaut in 2010 als zelfstandig consultant aan de slag ging, nam hij het initiatief om eens te praten met Ecolo.
âNiet omdat ik enige politieke ambitie had of heb,â zegt hij daarover, âmaar wel omdat ik wilde weten of ze mijn ervaring en mijn netwerk konden gebruiken.
Gaandeweg ontstonden goede contacten waardoor ik onder meer benoemd werd tot voorzitter van de raad van bestuur van de SPGE, het equivalent van Aquafin in Wallonië.â
En vorig jaar leidde een en ander dan tot zijn benoeming als voorzitter van de raad van bestuur van de NMBS. Ondertussen is hij ook gastprofessor aan de universiteit van Namen en is hij vanuit zijn betrokkenheid bij de vzw SEA de jongste jaren actief bij Ecopreneur-Belgium en de overkoepelende Europese organisatie Ecopreneur.
Thibaut: âVanuit het principe dat we zoveel mogelijk samenwerking nodig hebben, zijn dat organisaties die bedrijven samenbrengen die bij het ondernemen de principes âbeter voor mijâ en âbeter voor de wereldâ hand in hand laten gaan.
Ecopreneur-Belgium heeft momenteel 68 leden. Dat gaat van een crowdlendingplatform zoals EcoNova tot Swap.Eat, een herbruikbare containeroplossing voor afhaalmaaltijden.
Die bedrijven hebben we nodig omdat ze het levende bewijs zijn dat het anders kan, dat aandacht voor een hoge maatschappelijke return een gezonde financiële balans niet in de weg hoeft te staan.
In mijn optiek worden ondernemers die veel belang hechten aan sociale rechtvaardigheid en milieuzorg ook vandaag nog altijd te vaak weggezet als naïevelingen en linkse rakkers. Terwijl hun visie begrippen als âlinksâ en ârechtsâ al lang is ontstegen.â
Multimodaal transport
In zijn rol als bestuursvoorzitter van de NMBS wil Thibaut in samenspraak met CEO Sophie Dutordoir en met de andere leden van de raad van bestuur aandacht vragen voor het belang van het spoor in de klimaatomslag.
âWe moeten heel goed beseffen dat de coronapandemie een aantal trends die zich voordien al manifesteerden nog heeft versneld en dat die trends invloed hebben op elkaar.
Tijd- en plaatsonafhankelijk werken heeft bijvoorbeeld een grote invloed op wonen, maar ook op mobiliteit. Transport zal de komende twintig jaar nog grondig veranderen.
Multimodaal transport zal wellicht almaar belangrijker worden. Zou het immers niet interessant zijn om na te denken over een unieke transportboeking voor verschillende transportmiddelen? Zou dat ook de dialoog tussen de regioâs niet kunnen bevorderen?â
Een en ander krijgt bevestiging in het recente boek Vooruit, dat is geschreven door de Nederlandse hoogleraren Maarten Steinbuch en Carlo van de Weijer die allebei zijn verbonden aan de universiteit van Eindhoven en bij onze noorderburen worden erkend als grote mobliteitsexperts.
In hun werk bekijken zij hoe oude, nieuwe en toekomstige transportmiddelen onze mobiliteit in de toekomst zullen bepalen en geven ze onder meer aan dat de toekomst voor de fiets er nog altijd bijzonder rooskleurig uitziet.
Revival van de fiets
âDe combinatie van trein en fiets is ideaalâ, zegt Thibaut. âIn Brussel is de fietsinfrastructuur lang een ondergeschoven kindje geweest, maar daar is sinds de laatste jaren veel verbetering in gekomen.
Ik gebruik bijna dagelijks mijn tweewieler. De fiets en de elektrische fiets kunnen zeker nog meer en nog nadrukkelijker als een tof vervoermiddel worden gepromoveerd. Zeker omdat fietsen bijzonder gezond is en helpt bij het tegengaan van overgewicht, diabetes en hart- en vaatziekten.
De revival van de fiets die we tijdens de coronapandemie hebben kunnen vaststellen ervaar ik dan ook als bijzonder positief, want hoe meer mensen fietsen, hoe minder files er zijn en hoe gezonder de mensen zijn.
Het helpt ook de initiatieven om steden autoluwer te maken. In steden als Kopenhagen en Grenoble blijkt dat dit weldoende effecten heeft. Dichter bij huis zijn steden als Gent en Deinze wat dat betreft alleszins al in de goede richting opgeschoven.â
Totale plaatje blijven zien
Thibaut Georgin benadrukt dat het autoluw maken van de steden niet alleen positief is voor fietsen maar tevens extra kansen biedt voor andere vormen van zogenaamde micromobiliteit.
âIk denk onder meer aan de elektrische step, deelscooters en andere lichte elektrische voertuigen (LEVâs). Ze zorgen ervoor dat er minder parkeerplaatsen voor autoâs nodig zijn.
Dat is positief voor de stadskas omdat minder geld nodig is voor het onderhoud van parkings en er ontstaat ruimte voor meer groen.
Kiezen voor een andere mobiliteit biedt dus mooie kansen om de steden te vergroenen. En natuurlijk heeft dit slechts zin als we steden niet alleen regionaal en nationaal, maar ook internationaal met elkaar verbinden via het spoor.
Het is daarom van groot belang om de verschillende Europese netwerken beter op elkaar aan te sluiten. Maar ik vind het alvast een goede zaak dat de Europese Unie internationaal treinverkeer zal stimuleren en tegen 2030 mikt op een verdubbeling van het reizigersvervoer op het Europese hogesnelheidsnetwerk. Dat kan enorm veel vervuilende luchtvaart vervangen.
Maar ook hier moeten we naar het globale plaatje kijken. De trein is essentieel, maar het is belangrijk om niet blind te gaan investeren.
Net zoals het een waanidee is dat massaal inzetten op elektrische wagens onze ecologische voetafdruk zal verkleinen, mogen we volgens mij niet eenzijdig in nieuwe spoorweginfrastructuur investeren. Het is belangrijk om naar alle ontwikkelingen rond mobiliteit te blijven kijken.
Voorlopig ben ik door de grote ecologische voetafdruk geen grote fan van zogenaamde milieuvriendelijke oplossingen in de luchtvaart, waarover nu veel te doen is (hierover schreven we hier op Re-story al over de investeringen van voormalig F1-piloot Nico Rosberg in het luchtaxibedrijf Lilium) en vervolgens moeten wij wellicht loskomen van het idee dat altijd alles sneller moet. Als de afgelopen tijd iets heeft duidelijk maakt, is het ook hoe belangrijk het is om af en toe eens wat te vertragen.
Waarom zouden we niet benadrukken dat de trein iedereen veilig op zijn of haar bestemming brengt en in die paar uur dat een reis tussen twee internationale steden kan duren ook de kans biedt om rustig te werken zonder zich op te moeten winden over files, of wegenwerken?â
Aanbod voor bedrijven en organisaties
Re-storyation: zeg het met een verhaal
In het onderwijs kan het anders. In de economie en de samenleving ook. Dat is wat we aan de hand van verhalen over denkers en doeners op deze site en in onze nieuwsbrief proberen duidelijk maken.
Misschien ben ook jij zoân denker ? Wil je voor jouw organisatie of bedrijf met verhalen vertellen wat de kern van jouw bestaan is en hoe je betekenisvol bent voor de toekomst. De toekomst van je bedrijf, je medewerkers, klanten, leveranciers, de samenleving en de planeet?
Wij helpen je graag die verhalen - via interviews, blogs en/of nieuwsbrieven - in de wereld zetten.
Neem voor meer informatie contact op met mischa@re-story.be.