Zo buiten, zo binnen. In de zoektocht naar een nieuw verhaal gaat het vaak over de hardware - economie, technologie, wet- en regelgeving. Minder vaak gaat het over de software: hoe we denken, kijken en voelen. Daarom deel ik tweewekelijks een dagboekfragment om even stil te staan en met andere ogen te zien. Een ontdekkingstocht naar wat de spiegels van het leven ons voorhouden.

Afgelopen weekend zei mijn man Mischa: “Wat zou je ervan vinden als we onze werkplek - die zich nu in de kleinste ruimte van het huis bevindt - verhuizen naar de woonkamer? De woonkamer is ruim, vol daglicht en we zitten er toch praktisch nooit. Het merendeel van de tijd zijn we bezig in de keuken of zitten we samen aan de eettafel.”

Ja, daar had hij gelijk in. Het is een feit dat onze werkplek klein maar ook sober is. In de woonkamer hangt kunst, zijn veel planten aanwezig en ligt er een gezellig tapijt. Het is ook een feit dat we veel ‘aan het werk’ zijn. Waarom zou dat geen aangename ruimte mogen zijn, die huiselijk voelt en tot meer creativiteit kan leiden.

Dus, ik ging ermee akkoord: “Laten we eens de werktafel verplaatsen naar de woonkamer en kijken wat dat met ons doet. Kijken hoe dat voelt.”

Ik moet zeggen: het voelt kei-goed! Bizar hoe een grotere, lichtrijke ruimte ook ruimte in je hoofd en lijf geeft. Alsof alles verlicht wordt (letterlijk en figuurlijk) en er meer plaats vrijkomt om alles te laten stromen.

Dus, ja, onze woonkamer is nu officieel werkkamer geworden. En onze zetel? Die is deels verplaatst naar de eetplaats zodat we onze gasten nog altijd comfi kunnen ontvangen.

Een vraag aan jou voordat je hier vertrekt …

Wat ons interesseert is wat de Re-stories die we maken met je doen. Het gaat niet alleen om bereiken, maar vooral om beraken.

Welke restory heb jij al gedaan in je leven?

We horen het graag van je in de comments hieronder …