Zo buiten, zo binnen. In de zoektocht naar een nieuw verhaal gaat het vaak over de hardware - economie, technologie, wet- en regelgeving. Minder vaak gaat het over de software: hoe we denken, kijken en voelen. Daarom deel ik tweewekelijks een dagboekfragment om even stil te staan en met andere ogen te zien. Een ontdekkingstocht naar wat de spiegels van het leven ons voorhouden.

De mus tsjilpt vol-luid in de bomen. Ik drink rustig een theetje in de ochtendzon.

Wat wil de mus mij toch vertellen? Ik pak het boek erbij en zoek het op: ‘Onbekommerd, onbezorgd, hup-hop van tak naar tak. Ze denkt niet na en weet niet waarom de mens zou moeten nadenken, want: “Het is toch goed zo? … Schrik niet van wat uit je komt: talenten manifesteren zich soms onverwachts. Ga daarin mee.’

Ik besef dat ik ook een deel van de natuur ben. En, als ik er deel van ben, dan is het eigenlijk raar om mezelf te bekritiseren, levenssappen uit mezelf weg te trekken of niet toe te laten, niet ten volle in het leven te staan uit angst om te egoïstisch te zijn, te hoogmoedig, niet goed genoeg …

Ik adem diep in en uit en zak. Aarding.

Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw. De dag begint.

Een vraag aan jou voordat je hier vertrekt …

Wat ons interesseert is wat de Re-stories die we maken met je doen. Het gaat niet alleen om bereiken, maar vooral om beraken.

Hoe helpt de natuur jou aarden?

We horen het graag van je in de comments hieronder …