📖 Dans maakt je blij, dans mee!
Zo buiten, zo binnen. In de zoektocht naar een nieuw verhaal gaat het vaak over de hardware - economie, technologie, wet- en regelgeving. Minder vaak gaat het over de software: hoe we denken, kijken en voelen. Daarom, tussen de grote verhalen door, af en toe een dagboekfragment om even stil te staan en met andere ogen te zien. Een ontdekkingstocht naar wat de spiegels van het leven ons voorhouden. Met als doel de kijk van de mens op zichzelf te veranderen en zo bij te dragen aan een nieuw verhaal dat hoop geeft en activeert.
Maandag, 3 februari.
Extra vroeg opstaan om op tijd op de ICT-praktijkdag te staan en mensen in het onderwijs te kunnen inspireren en digitaal vaardiger maken.
Maar maandag is maandag, right?
Hoewel, ik weet niet helemaal zeker of dat echt zo is. Zelf heb ik er minder dan gemiddeld last van. Alleen klaagt een groot deel van de wereld over die maandag (ook Prof Soortkill had daar hier op Re-story een belangrijke boodschap over) en blijkbaar kregen ze vandaag hun goesting: de trein heeft vertraging.
Voor mij net genoeg om de aansluiting met de bus te missen. Een beetje teleurgesteld kom ik de roltrap af in het station van Leuven.
"Komaan met dat lijf! Beweeg met dat lijf!" klinkt het steeds luider.
En dan zie ik een groep doodnormale mensen (nu ja, in winterse temperaturen zonder jas) dansen bij de ingang van parking De Bont.
Achter hen in alle kleuren van de regenboog: "Dansen maakt je blij! Dans met ons mee!"
Exact wat ik nodig heb! Ik ben nu toch later dan verwacht. Nog tien minuten vooraleer de volgende bus eraan komt.
Ook al is het even uit mijn comfortzone om te swingen.
Dansend leer ik Kaya en co een beetje kennen.
Onder de voorbijgangers zie ik zowel huppelende lachende mensen als stug negerende ‘ik hoor niks, ik zie niks’ doorstappers.
Ah ja, want te traag en dan zou je zomaar ineens iets kunnen horen en meegesleept worden. Uit je maandaggevoel, stel je voor!
“Wie zit hier achter?”, vraag ik aan Kaya.
Een simpele Whatsapp-groep. “Want,” zo zegt Kaya, “Ik ken niks van al de rest errond.”
Eén Whatsapp-groepje om iedere maandag een uurtje te staan dansen in het station.
Niks meer, niks minder!
En een hoop voorbijgangers die swingend hun maandag inlopen.
Blij dat creativiteit het effectief nog altijd beter doet dan AI.
Blij om van daaruit door te mogen lopen richting mijn trainingsessies van die dag.
Het dansen was een mooie metafoor voor wat ik de deelnemers later die dag probeerde mee te geven: zoek naar de kleinst mogelijke actie die je nu kan doen. De kleinste tip met de grootste impact op de werkdag van je collega's.
Een vraag aan jou voordat je hier vertrekt …
Wat ons interesseert is wat de Re-stories die we maken met je doen. Het gaat niet alleen om bereiken, maar vooral om beraken.
Wat zou voor de verandering die jij in de wereld teweeg wil brengen de kleinste inspanning kunnen zijn waar je mee je kan starten?
We horen het graag van je in de comments hieronder …