📖 De wereld laat zich lezen als een boek
Zo buiten, zo binnen. In de zoektocht naar een nieuw verhaal gaat het vaak over de hardware - economie, technologie, wet- en regelgeving. Minder vaak gaat het over de software: hoe we denken, kijken en voelen. Daarom deel ik tweewekelijks een dagboekfragment om even stil te staan en met andere ogen te zien. Een ontdekkingstocht naar wat de spiegels van het leven ons voorhouden.
Aan de muur in station Antwerpen-Berchem
‘De wereld laat zich lezen als een boek, als we maar opmerkzaam zijn en de tekens kennen.’ schrijft Paulo Coelho in zijn boek De Alchemist. Ikzelf noem deze tekens ‘de spiegels van het leven’.
Het is zo leuk om af en toe dingen op te merken waarvan je het gevoel hebt ‘hé, dit komt niet zomaar toevallig voorbij. Dit wil mij iets vertellen.’
Zo was ik een tijdje geleden op weg naar Antwerpen voor de try-out van mijn voorstelling ‘De illusie van machteloosheid’. Aan het einde van de voorstelling vertel ik over mijn missie. Over dat er in ieder van ons een bijou schuilt, een prachtige parel, de één al beter verstopt of ingepakt dan de ander.
Ik vertel dit omdat ik ervan overtuigd ben dat dit voor iedereen geldt … behalve voor mij. Nee natuurlijk, ik weet wel dat het ook voor mij geldt, maar het stemmetje in mijn hoofd maakt dat ik me soms onzeker voel en twijfel.
En juist op dat moment, op zo’n moment van twijfel, krijg ik dan een teken.
Ik wandel het treinstation binnen op weg naar Antwerpen en ik zie … een poster met als titel ‘verborgen parels’ en daarbij een afbeelding van een papegaai.
Bizar! De combinatie van de verborgen parel en de papegaai. Over de papegaai vertel ik niet tijdens de voorstelling, maar in het boek ‘Disrupt jezelf’ dat ik eerder schreef met mijn man Mischa Verheijden verbeelden we het stemmetje in ons hoofd dat ons gevangenhoudt en ons beperkt als een papegaai. Een papegaai op een stokje, in een kooi, in ons hoofd. Ik besef dat ik zélf diegene ben die me vastzet en dat ik zélf op elk moment kan kiezen om mij vrij te laten. Zodat die parel bovenkomt en ik mijn leven met beide armen in alle vreugde en dankbaarheid omarm.
Ja, de spiegels van het leven kunnen soms best confronterend zijn. En toch ben ik al benieuwd naar wat het universum me volgende keer wil vertellen.
Een vraag aan jou voordat je hier vertrekt …
Wat ons interesseert is wat de Re-stories die we maken met je doen. Het gaat niet alleen om bereiken, maar vooral om beraken.
Wat is het teken dat jij ooit ontving en jou het meeste bijblijft?
We horen het graag van je in de comments hieronder …