📖 Wim Geens geeft met waste-to-product bedrijf Renewi afval waarde door er ‘nieuwe’ halffabrikaten en eindproducten mee te maken

Om te evolueren naar een duurzame samenleving moeten we niet alleen onze CO2-uitstoot verlagen, maar ook een stuk efficiënter omspringen met onze grondstoffen. Een uitdaging die materialenbedrijf Renewi dagelijks aangaat, door diverse bedrijfsafvalstromen nieuw leven in te  blazen. In deze aflevering van Sustainababbels spreekt Britt Buseyne met Wim Geens, Managing Director van Renewi België, over recyclage, innovatie en de weg naar een circulaire economie: “Ook al is het overgrote deel van de economie nog lineair dat is gewoon een voorbijgestreefd model. We moeten een circulaire economie omarmen. Dat is de way forward.”

Wim Geens CEO Renewi

Als fusiebedrijf tussen Van Gansenwinkel en Shanks, wil Renewi de komende jaren het meest toonaangevende waste-to-product bedrijf van Europa worden. Het doel is even eenvoudig als ambitieus: zoveel mogelijk materialen recupereren uit wat vroeger als afval werd bestempeld.

Materialenbedrijf

Wim Geens definieert Renewi dan ook liever niet als een afvalbedrijf, maar als materialenbedrijf dat uit afval zoveel mogelijk halffabrikaten en afgewerkte producten maakt. 

Wim: “Om zoveel mogelijk materialen te recycleren, gebruiken we de best beschikbare technieken van vandaag. Vandaag maken we daarmee vooral halffabrikaten. Zo leveren we bijvoorbeeld de plasticindustrie terug plastics aan om er nieuwe producten mee te maken.

“Onze Fenix-verf, een volledig gerecupereerde verf van overschotten uit containerparken is een voorbeeld van een eindproduct dat we maken. En zo maken we ook floor bedding en herbruikbaar papier.”

Onze Fenix-verf, een volledig gerecupereerde verf van overschotten uit containerparken is een voorbeeld van een eindproduct dat we maken. En zo maken we ook floor bedding en herbruikbaar papier.”

Volgens Wim willen de meeste van zijn klanten niet alleen materialen recupereren, maar ook afval reduceren. Sinds de intrede van wegwerpplastic ongeveer vijftig jaar geleden, is onze afvalproductie exponentieel toegenomen — een fenomeen dat zowel Renewi als haar klanten liever zouden terugdringen. 

Wim: “Maar er zal altijd afval zijn, daar moeten we ons geen illusie over maken. Er is nog zoveel te doen met betrekking tot het hergebruik van materialen dat ik mij absoluut geen zorgen maak. Ik zie nog een mooie toekomst voor onze sector. Dat we daar nog voldoende uitdaging in gaan vinden en kunnen innoveren.”

Innovatie en wetgeving

Het grootste probleem vandaag is volgens Wim de kwaliteit van de afvalstromen.
Wim: “Er is een verschil tussen economische en technische recyclage. Technisch kan je heel veel recycleren, maar het moet economisch ook zin hebben om het te recycleren. 

“Je bent verplicht om ook de afvalstromen waar je niets meer mee kan doen uit te sorteren om ze dan achteraf toch te verbranden. Zo doen we allemaal aan greenwashing.”

In de huidige wet wordt er geen onderscheid gemaakt tussen technische en economische recycleerbaarheid. Je bent verplicht om ook de afvalstromen waar je niets meer mee kan doen uit te sorteren om ze dan achteraf toch te verbranden. 

Zo doen we allemaal aan greenwashing: we willen allemaal zo hoog mogelijke recycle-percentages tonen, maar wat er uiteindelijk achteraf met dat afval gebeurt daar ligt niemand wakker van.

Enerzijds moeten we verbeteren en innoveren om oplossingen te vinden die het wel rendabel maken. Anderzijds moet je bedrijven verplichtingen opleggen om gerecycleerde materialen te gebruiken. 

Europa verplicht vanaf 2025 bijvoorbeeld om voor basisverpakkingen tot 30% gerecycleerde materialen te gebruiken. Net zoals met de zonnepanelen, moet je hier ook een bepaalde stimulans voorzien om bedrijven zich ervan te laten doordringen. 

Zolang het niet economisch duurzaam is, en zolang je geen kader creëert om bedrijven daarin mee te nemen, gaat dat bij ons nog lang duren. ”

Circulaire economie

Wim: “Als je kijkt naar wat er in het regeerakkoord staat, dan wordt circulaire economie geen één keer genoemd. Uiteindelijk gaat het alleen over CO2-reductie en dat is toch een beetje jammer. 

Als je kijkt wat er in de Scandinavische landen gebeurt. Hoe ver ze daar staan. Hoe strikt ze zijn. Hoeveel ze investeren. Hun ambitie is veel sterker. Zij willen bijvoorbeeld al CO2-neutraal zijn tegen 2030. Wij zijn op 80% tegen 2050.  

Wij hinken vandaag achterop. Wij spreken bijna niet over materialen. Wij spreken bijna niet over circulaire economie. Dat gaan we toch moeten rechtzetten. 

Versta me niet verkeerd, soms denk ik: het gaat toch allemaal traag vooruit. Maar ik ben nu 14 jaar in de sector en als ik zie welke weg we hebben afgelegd en wat we al allemaal doen, dan is dat toch wel best iets om fier over te zijn. We zijn zeker goed bezig.

“Ook al is het overgrote deel nog lineair dat is gewoon een voorbijgestreefd model. We moeten een circulaire economie omarmen. Dat is de way forward.”

Alleen zie je dat we aan het vertragen zijn en de ons omringende landen meer initiatieven nemen. Ambitieuzer zijn. Daar moeten we mee aan de slag.

Het is geen kwestie van met of zonder circulaire economie. Die lineaire economie is compleet gedaan. Ook al is het overgrote deel nog lineair dat is gewoon een voorbijgestreefd model. We moeten een circulaire economie omarmen. Dat is de way forward.”

Biobrandstof

Wim: “We moeten nu een stap terugzetten en kijken: hoeveel energie kost het om iets te produceren en wat is de waarde? En vooral, wat is de waarde doorheen de hele keten? Wat is dan het CO2 verlies of verbruik? Je zult zien: in een circulaire economie zal dat altijd positief zijn.

Als je bijvoorbeeld in een staalfabriek het gebruik van cokes kan gaan substitueren door een specifiek restafval als biobrandstof met dezelfde energetische waarde te gebruiken, dan geef je afval een nuttige toepassing.

Een groot bedrijf als ArcelorMittal heeft alleen al in België jaarlijks drie miljoen ton cokes nodig. Als je daar al maar een derde van kan vervangen, ben je wel met iets bezig. Het afval om biobrandstof van te maken, komt van alle bedrijven in België. Uiteindelijk hebben we in België ook maar drie miljoen ton afval beschikbaar.”

Verantwoordelijkheid nemen

“De vraag is, hoe kunnen we ze zoveel mogelijk vermijden en ze zo nuttig mogelijk inzetten zodat we uiteindelijk nog een leven voor onze kinderen en onze kleinkinderen hebben”

Wim: “We zullen dus nog altijd grondstoffen nodig hebben. Maar de vraag is, hoe kunnen we ze zoveel mogelijk vermijden en ze zo nuttig mogelijk inzetten zodat we uiteindelijk nog een leven voor onze kinderen en onze kleinkinderen hebben. We moeten daar onze verantwoordelijkheid in nemen. 

Uiteindelijk is dat waar het effectief om draait: ervoor zorgen dat er leven is voor nog heel veel generaties na ons. Het is plezant dat ik daar elke dag mag mee bezig zijn.”

Bekijk het volledige gesprek

In de Sustainababbels-video hieronder zie en hoor je het hele gesprek met Wim Geens van Renewi Belgie …

Nieuwe video’s van Britt volgen, abonneer je op het Sustainababbels You Tube-kanaal.